Hola,

Het voelt als een eeuwigheid sinds mijn vorige blog. Vanuit Halong Bay zijn we in 1 dag naar Hue gereisd. Dit was een behoorlijk eind: bus, boot, bus, trein, in totaal meer dan 24 uur onderweg... Maargoed, dan heb je ook wat! Eh...dat dachten we tenminste. Blijkt het in Hue al dagen onophoudelijk te regenen, de straten stonden tot kniehoogte blank! Echt, ik heb het nog nooit zo hard zien regenen. Maar ook daar zouden we wel overheen komen. Eh...dat dachten we tenminste, op het moment dat Maria uit de trein stapt met koffer en al, glijdt ze uit en verzwikt ze haar enkel. Ik schrok me kapot, want haar linkerbeen was tussen het platform en de trein geschoten, dus ik dacht dat ie sowieso gebroken zou zijn. Het bleek gelukkig mee te vallen. Ze heeft wel een enorm ei op haar been, een blauwe plek ter grootte van een pannenkoek, nog wat schaafwonden en een opgezette enkel.

Ik heb de volgende dag het plan dus maar in mijn eentje afgewerkt, terwijl Maria lekker op bed bleef liggen in het hotel. Het oorspronkelijke plan was een boottocht te maken, maar dat was dus niet meer mogelijk omdat er nog maar een meter tussen het water in de rivier en de bruggen zat. Wel naar de Verboden Stad geweest, deed me wel een beetje aan Beijing denken. Alleen ook hierin stond het water tot halverwege mijn kuiten!! Geen probleem, we pleuren het bureautje en de toegangstoelen in de enorme toegangspoort gewoon neer, de zaken gaan door! Echt ontzettend gelachen, want het was nauwelijks te doen, maar wel heel uniek omdat ik het paleis voor mezelf had, terwijl het er normaal gesproken uitpuilt van toeristen. Verder is Hue een hele mooie stad, vol met oude paleizen, tombes, pagodes enzovoort, ondanks dat er ontzettend veel verwoest is door de eeuwen heen (15% orkanen en tyfonen, 35% Franse oorlog, 50% Amerikaanse (Vietnam-) oorlog).

De volgende stop was Hoi An, waar ik echt verliefd op ben geworden! Hoi An Old Town, waar geen auto's mogen komen, werd de eerste avond (zoals elke volle maan) verlicht door tientallen vuurtjes, offerblokjes, lichtjes/lampionnetjes en kaarsjes die op de rivier uitgezet werden. In de avonden telkens ontzettend lekker gegeten in mooie binnentuinen, overdag fietsjes gehuurd en over de marktjes en door de kleine straatjes gefietst, maar ook een naar het strand en tussen de rijstvelden. Echt een ontzettend leuke en relaxte sfeer, met leuke winkeltjes en bezienswaardigheden, voelde me er echt thuis!

Zo heerlijk relaxt als Hoi An was, zo hysterisch is Saigon/Ho Chi Minh stad, waar we nu zijn. We zijn eergisteren van Danang (vlak bij Hoi An) naar Saigon gevlogen: ging lekker snel. We hebben hier echt hele interessante dingen gezien, zoals de Cu Chi tunnels net buiten Saigon die werden gebruikt door de Vietcong in de Amerikaanse oorlog. Hier zijn we ook zelf doorheen gekropen, werd er echt ontzettend claustrofobisch omdat het zo bloedheet en benauwd was, en dan was deze tunnel nog verhoogd en had een grotere luchttoegang, je moest door de oorspronkelijke gang tijgeren en had voor zo'n honderden meters gang maar een luchtgaatje ter grootte van een vuist. Heel erg indrukwekkend: er leefden in de oorlog zo'n tienduizend mensen onder de grond, in een complex van meer dan 250 kilometer gangen! Ook een aantal beestachtige vallen gezien die de Amerikanen te grazen moesten nemen, echt gruwelijk, zal er niet te diep op ingaan. Maargoed wel interessant allemaal omdat het vorig jaar natuurlijk met geschiedenis uitgebreid aan bod is gekomen.

Gisteren naar het ''Reunification Palace'', aka het vroegere presidentiële paleis, de Benh Tanh market, Chinatown en Chinese en Hindoestaanse tempels de Notre Dame cathedral en het oorlogsmuseum geweest, en ondanks dat dat toch allemaal heel erg interessant was (zeker het presidentiële paleis en het oorlogsmuseum, alhoewel ik me ontzettend geërgerd heb aan de propagandistische ondertoon, waren vooral de foto's zo ontzettend indrukwekkend en veelzeggend), kan Saigon me niet echt boeien. Het is te onoverzichtelijk, massaal, zonder dat het gezellige wijkjes heeft of een leuke sfeer. Zelfs Chinatown, die 2 miljoen inwoners heeft, is niet echt leuk. Er wonen trouwens 10 miljoen mensen hier, waarvan er 4,7 miljoen een scooter hebben...Kan je het je al een beetje voorstellen dat ik gek wordt hier na de rust en gezelligheid van Hoi An?

Liefs!

PS . Ben mijn mobiel in Hue kwijtgeraakt, (tenminste, laten liggen op bed in de hotelkamer en 'niet teruggevonden' door het hotel), dus ben niet meer bereikbaar per telefoon en kan niet meer zo makkelijk foto's uploaden op Facebook via WiFi.