Daar ben ik weer! Het heeft een tijdje geduurt, maar nadat ik in Phnom Penh, 4 dagen geleden, een enorm verhaal getypt had dat vervolgens kwijt was omdat de computer vastliep toen ik op opslaan drukte, had ik even helemaal geen zin het nog een keer te typen of überhaupt maar iets met die computers hier te doen...

We zijn zeven dagen geleden per boot aangekomen in Phnom Penh, Cambodja! Mijn eerste indrukken van Cambodja waren eigenlijk een heleboel enorme schokken. Ik wist al het een en ander van de geschiedenis van dit land, maar na de bezoeken aan het Tuol Sleng museum en één van de Killing Fields was ik echt oprecht verbijsterd... Wat hier allemaal is gebeurd, nog geen 35 jaar geleden: rond de 3 miljoen van de 8 miljoen inwoners van Cambodja zijn tussen 1975-1979 overleden en iedereen die hier rond loopt lijkt wel een familielid (of meer) of vrienden verloren te hebben... De mensen die we hier ontmoeten zijn toch allemaal heel optimistisch over de toekomst van hun land.

Het Tuol Sleng Museum is een voormalige middelbare school die tijdens het Pol Pot regime door de Khmer Rouge werd gebruikt als gevangenis en martelfabriek. Er hebben zo'n 20.000 mensen gevangen gezeten, waarvan maar 7 het hebben overleefd, de andere zijn tijdens het martelen overleden of later om een barbaarse manier afgemaakt in Choeung Ek, een Killing Field die we bezocht hebben. Echt ontzettend intrigerend en misselijkmakend, alle martelwerktuigen maar ook menselijke botten zijn nog aanwezig, om van alle foto's van de gevangen nog maar te zwijgen. Mannen en vrouwen, maar ook kinderen en baby's die allemaal vermoord zijn staren je vanaf de muren aan. En dan de bewakers die de martelingen uitvoerden, dat waren jongens van tussen de 13 en 18 jaar oud! Ook de Killing Field was doodsgriezelig, er komen door de regen nog steeds botten, tanden en kledingstukken omhoog, ook op de paden, dus je moest uitkijken waar je ging staan. Door middel van een audiotoer werd zeer intens vertelt hoe systematisch al die mensen gewoon op een beestachtige manier vermoord werden (kogels waren te duur, dus gebruikten ze hamers, takken, messen enzovoort), en voor wat? De zogenaamde ideale communistische staat in de ogen van Pol Pot en de mensen die vermoord werden bedreigden die staat zogenaamd allemaal en waren spionnen, maar zo goed als iedereen was onschuldig. Daarbij werd, als iemand verdacht werd, vaak de hele familie uitgemoord om latere wraak te voorkomen. En dan blijft dat beeld van die baby's die tegen ''de Killing Tree'' werden doodgeslagen maar door mjin hoofd mijn hoofd spoken.

Oké, genoeg over de horrors van Phnom Penh! We hebben gelukkig ook leuke dingen gezien, en we zijn nu alweer een aantal dagen in Siem Reap, waar we natuurlijk alle super mooie Angkor tempels en stedenhebben gezien, maar daar volgt nog een verhaal over!

xxxx

P.S. Gaan nu naar een ''Apsara'' een klassieke Khmer dansoptreden!