Lieve followers,

Na een ongelovelijk leuk onvangst (met o.a. een enorm spandoek met ''Hé Blondie, taxi??" erop) op Schiphol ben ik onderhand alweer anderhalve week thuis. En (oeff!) ben zo ondertussen ook alweer volledig ingeburgerd in de Nederlandse cultuur. Ik heb het ondertussen niet meer permanent ijskoud, heb veel mensen alweer gesproken/gezien en ik heb mijn eerste dagen aan het werk er alweer opzitten en ben begonnen met te oriënteren wat ik wil studeren in september...

Ik heb echter nog nauwelijks foto's gekeken of mijn verhalen gelezen, waardoor de reis alweer zó lang geleden lijkt... Maar wat was het een absoluut GEWELDIGE reis! Echt waar, als ik het zo over kon doen, zou ik morgen op het vliegtuig stappen...(Toch is het wel lekker om weer thuis te zijn hoor!)

Mijn absolute top 3 in Azië:

1. Het verkeer (in heel Zuidoost Azië). Krankzinnig en briljant tegelijkertijd. De beste manier om het echte Azië te zien is waarschijnlijk op de fiets, maar neem daarnaast vooral de bemo, tuk-tuk, túk-túk, sawngtheaw, becak, xe om (of Honda om), kaa, bis kota, bumboat, MRT, ojek, opelet, saamlaw, sampan, travel of klotok of trein. Naast dat je lopend onophoudelijk zult worden belaagd door tuk-tuk chauffeurs (lopen is ongehoord als je geld hebt, wandelen doet niemand voor de lol daar), krijg je in het lokale transport de beste indrukken van de wilskracht van het Aziatische volk. ‘’Past niet? Dat zullen we nog wel eens zien!’’ Al woon je in een hutje met als plee een gat in de grond, in Azië ben je niemand zonder motorscooter (en mobieltje). Wat heb ik niet voorbij zien komen: gezinnen van 6 personen, varkens en koeien, enorme constructies aan tonnen of bouwmaterialen, rijst, speelgoed, eten, wasmachines, bankstellen en LCD-tv's, allemaal op 1 scooter. Regelmatig heb ik vast geperst gezeten in een Túk-Túk of Sawngtheaw tussen 16 Aziaten, terwijl diezelfde Túk-Túk minstens 2 keer leek stuk te gaan waardoor we er allemaal weer uit moesten. Daarbij heb ik mooie herinneringen aan een aantal bijzonder onplezierige busritten waar ‘als sardientjes in een kokend blikje’ nog de beste beschrijving van was. But hey, het was wel geweldig! Echter, wat ik het meest blij ben achter te laten is... het verkeer. Verstikkend, irriterend en massaal. Hoe geweldig het verkeer daar ook is, de rust en redelijke zekerheid van je leven bij het oversteken van de straat hier in Nederland is echt zo ontzettend aangenaam na 5 maanden onophoudend getoeter, files en uitlaatgassen.

2. De mensen die ik ontmoet heb. Zowel ‘natives’ als mede-reizigers. Ik ben alle nationaliteiten van alle leeftijden tegen gekomen en iedereen heeft een eigen verhaal en andere levensovertuigingen. En dan is het vooral heel leuk om zo veel lokale mensen van mijn eigen leeftijd te spreken. Het maakte dat ik me beter dan ooit realiseerde dan een tiener aan de andere kant van de wereld helemaal niet zo van mijzelf verschilt. Mijn medereizigers waren daarentegen inspirerend, geweldig en soms knettergek, hoe dan ook, zij hebben er voor een groot deel voor gezorgd dat ik het zo ontzettend leuk heb gehad.

3. Het eten. Het is meestal mysterieus en on-identificeerbaar, soms zo gepeperd dat je spontaan begint te zweten en een loopneus krijgt en vaak enigszins zenuwachtig makend, maar vaak zó ontzettend lekker! Tegen de Vietnamese ‘’pho’’ tot de Thaise ‘’pad thai, makkasan en tomyum’’, de Maleisische ‘’nonya-baba’’ keuken en de klassieke Indonesische ‘’nasi/mie goreng en saté ayam’’ enz. enz. enz. zeg ik: nom nom nom nom!!! Daarnaast is 95% van mijn andere favorieten helaas anoniem en on-identificeerbaar gebleven. Drijvend in een soort olie in een grote pot in het kraampje van de straatverkoopster, klaargemaakt in een keuken die je nooit van je leven te zien wilt krijgen (ga dus nooit naar de WC voordat je je eten gehad hebt, je komt namelijk vaak door de keuken) of gewoon tevoorschijn getoverd uit de koelbox van de verkoper op het strand. Streetfood is de absolute ster van Aziatisch eten, de belangrijkste tip: zorg dat je altijd zit waar een heleboel locals zitten, dan weet je dat het te vertrouwen en lekker is.

------------

Ik wil iedereen die mijn blog gevolgd heeft heel erg bedanken voor de interesse en alle leuke reacties: in totaal zijn mijn verhalen meer dan 18000 keer (!!!) gelezen! Ontzettend leuk om af en toe ook nog een beetje nieuws van thuis mee te krijgen. Iedereen die ik nog niet gezien heb, tot binnenkort!

Heel veel liefs van Sarafina!

P.S. Ik moet wel toegeven dat het bij mij alweer behoorlijk begint te kriebelen... dus deze zomer misschien…: NIEUW ZEELAND?? :D