Wie z'n gatje heeft verbrand, moet...?

Zo, daar ben ik weer, nu rechtstreeks vanaf het paradijs op aarde: de Gili's! De afgelopen dagen/weken, (wat zijn 't eigenlijk, de tijd vliegt hier veel te snel!) zijn echt geweldig leuk geweest! Na een dagje in Malang op Oost-Java, een mooie oud-koloniale stad waar we inderdaad heerlijke uitsmijters gegeten hebben bij Toko Oen, Cees, hebben we een tocht gemaakt naar het Bromo-Tengger-Semeru nationaal park. In het begin was het behoorlijk afzien, want we moesten om 1 UUR 'S NACHTS op, nadat we in de nachttrein ervoor ook al zo goed als niet hadden geslapen. Maar, er werd ons dan ook wel een prachtige zonsopgang beloofd! Dus na een geweldige en angstaanjagende jeeptocht dwars door de onweerswolken en rakelings langs ravijnen, een kop ongelofelijk sterke Java-koffie terwijl we onze ijskoude voeten probeerden te verwarmen aan een vuurtje en nadat ik toch maar een enorme maar heerlijk warme jas gehuurd had (ik had het zó koud!), staan we daar samen met een horde andere toeristen op dat uitzichtpunt. Zicht: 0.5 meter. Tja... Nou ja de beelden Googlen we wel! De rest van de dag was wel echt prachtig, de bevolking is uiteindelijk opgetrokken en we hebben een prachtige tocht door de 'Sea of Sands' gemaakt, de Bromo vulkaan beklommen (wauw!) en de Semeru vulkaan zijn aswolken uit zien spuwen. Zo ontzettend mooi landschap, het leek wel een Lord of the Rings set!

Daarna zijn we door gereisd naar het plaatsje Kalibaru, waar een Nederlands koppel bij hun villa in een prachtige vallei een guesthouse verhuurde. Wederom was de rit ernaartoe echt super mooi en de uitzichten vanuit de tuin net zo! Daar hebben we 2 dagen aan het zwembad gelegen voordat we doorreisden naar Bali. Jos is daar, aangezien we niet gewend zijn zo dicht bij de evenaar te zitten, super erg verbrand, hij was echt een rondwandelde kreeft, heeft daar dagen lang last van gehad en is nu onderhand zo aan het vervellen dat hij wel een slang lijkt. Na een behoorlijk avontuurlijke rit met de lokale bus 'BaliBaliBaliBaliiiii?' Ja, op naar Bali! Uiteindelijk na 4 uur bloedhitte, benen in de nek, bij elke eetkraam 15 min. stoppen zodat de 6 buschauffeurs zich vol konden proppen terwijl iedereen in de bus zat te koken en de straatmuzikanten, drankverkopers en welja, gewoon nog 10 extra passagiers en bagage erbij gepropt konden worden, eindelijk op de boot! Nog maar, eh... 8 uur tot Denpasar! Haha nou dat zagen mijn benen, ruggengraat en geduld niet zo zitten dus zijn we op de boot op een rechtstreekse bus naar Denpasar gestapt. En dat is zó raar hè, van bloedheet in de ene bus naar ijskoude pooltemperaturen in de volgende. Toen we net zaten, bezweet en met rode koppen grinnikten we nog om die jongen met die wollen muts voor ons, (die gekkeIndonesiërs)...toen werd de motor weer gestart en daarmee de airco en iets later zaten we allebei te bibberen onder 2 dekens. Hoe dan ook, we waren op tijd in Denpasar om van daaruit een Bemo (een piepklein busje) naar Ubud te nemen. Ubud was heel leuk, we zaten echt in een sprookjesachting hotel in Balinese stijl met uitzicht over de rijstvelden en hebben dan ook een mooie wandeling door de velden gemaakt. Ook waren er allerlei religieuze feesten en offer processies. Mooi om te zien. Ubud is heel artistiek en gezellig, echt weer eens een hele leuke backpackersplaats! Ben er dan ook een vriend van Pulau Langkawi tegengekomen en de dag erna op de boot twee meiden van Melaka, ook uit Maleisië.

Eergisteren zijn we naar Gili Trawangan gegaan. We hebben besloten eerst deze eilanden en misschien ook nog Lombok of Florés te doen en dan later naar Bali te gaan. Er is zijn nog zo veel plekken waar we nog naar toe willen en we hebben nog maar 2 weken! Hoe dan ook, de Gili's, 3 eilandjes voor de kust van Lombok zijn dus echt het paradijs op aarde. Alles wat in de reisbrochure staat: spierwitte stranden, palmen en azuurblauwe zee, echt piepkleine primitieve eilandjes. We zijn dan ook echt weer op de backpackersroute, want ben gisteren weer een jongen tegengekomen waar ik in Maleisië mee op trok. Hoe dan ook, wij slijten hier onze dagen door de hele dag te snorkelen: zo ontzettend mooi hier, de zichtbaarheid is ongelofelijk. Het koraal en de vissen die hier recht voor de deur zwemmen zijn zo fenomenaal! Serieus, ik geloof dat ik alle vissen die ik met alle duiken op Ko Tao gezien heb hier met een halfuur snorkelen al gespot had! Enough said, geloof ik hè? Ik wilde misschien nog gaan duiken hier maar dat bewaar ik dan voor het scheepswrak bij Tulamben op Bali, het is hier gewoon niet nodig!

Verder fietsen we elke dag rondjes om het eiland om naar de zonsondergang boven Bali in de verte te kijken, morgen ga ik Jos overhalen om samen surfles te nemen en zo meteen gaan we weer ergens lekker barbequen, maar nu liggen we nog op het strand (ik typ dit op de iPad) naar Lombok, waar het ontzettend regent, te staren. Maar bij ons niet hoor, hier verkleurt de lucht in zachtoranje in de ondergaande zon! Het is zo heerlijk hier... Zo, en als jullie met nu willen excuseren, ik moet hoognodig wat aftersun op mijn achterste gaan smeren want die is tijdens het snorkelen gigantisch verbrand en het zitten begint pijn te doen!

Wordt vervolgd!

Hello mister!

We waren er al voor gewaarschuwd. Het beruchte "Heeello misterrr!!!" van Indonesië... Mannen, vrouwen, kinderen, iedereen doet er aan mee. Hysterisch gegiechel als je terug groet, iedereen die je meesleurd en foto's van/met je maakt, het plaatje klopt helemaal. Vandaag waren het schoolkinderen. De eerste groepen achtervolgden ons semi 'onopvallend' door ons op 4 stappen afstand te volgen en 'onopgemerkt' foto's van ons te maken. Een uur later zien wij ons, na een al eindeloze stroom aan praatjes om hun Engels te oefenen, fotoseries en begroetingen genoodzaakt abrupt weg te moeten draaien als daar in de verte weer een schoolklas de Borobodur om komt. Te laat, ze hebben ons al gezien en komen als een brullende menigte op ons af om ons op te slokken in een fotoshoot waarin wij met onze bezwete, rode koppen uitsteken als vuurtorens. Maar dat maakt ze niet uit, ze vinden 'ons' echt geweldig. Serieus: als je je een dagje celebrity wilt voelen ga dan op een doordeweekse dag ná 7 uur 's ochtends naar de Borobodur.

Maar geen zorgen hoor, Jos en ik hebben de tempel ook in alle rust meegemaakt: vandaag waren we bijna de enigen vlak na zonsopgang, de toeristenhordes arriveren pas na 7 uur en die eerste schoolklassen zijn nog wel goed te ontwijken. Niet dat het niet leuk is hoor, maar op een gegeven moment voel je je wel een beetje een circusact haha! De Borobodur zelf was echt prachtig, zoals ik al zei waren wij er vlak na zonsopgang, dus hadden we vanaf de top prachtig uitzicht over de omliggende vallei/vulkanen, die allemaal nog in nevel gehuld waren. Echt adembenemend mooi. De tempel zelf is niet te vergelijken met Angkor (Wat), maar desalniettemin toch heel mooi. Daarna zijn we ook nog naar Prambanan geweest, een Hindu tempelcomplex (de Borobodur is Boeddhistisch) dat rond dezelfde tijd is gebouwd als de Borobodur. Hier hebben we de Shivatempel gezien, deze was ook heel mooi en leek in bouwstijl wel op Angkor, maar was wel veel kleiner dan de Borobodur.

Vorige week woensdagochtend zijn Jos en ik allebei apart vanaf Singapore op Jakarta airport aangekomen. Zo leuk om Jossie weer te zien na 3 maanden! Vanaf daar hebben we meteen de bus naar Jakarta gepakt en daarbij zijn we meteen in één van de beruchte traffic jams beland. We waren blij dat we van te voren besloten hadden niet in Jakarta te blijven hangen, want het is gewoon een vieze, vervuilde, smakeloze stad, dus: op naar Bogor! De treinreis ernaartoe was geweldig, de eerste indrukken van Indonesië die we die eerste dag hebben gekregen zijn onvergetelijk. Bogor zelf was een tegenvallertje, het was minder Bourgondisch en gezellig dan we hadden verwacht. Zeker Jos had na het lezen van "Heren van de thee" van Hella Haasse zo'n super romantisch beeld dat eigenlijk wat tegengevallen is. We hadden meer van die mooie koloniale Nederlandse landhuizen verwacht. De Nederlandse invloeden waren er wel en ook wel wat landhuizen, maar vaak in belabberde staat en dan met handjevol krotten of vuilnisbelt aan weerszijden. Wel hebben we een restaurant ontdekt (Gumadi, het enige restaurant in Bogor overigens) met prachtig uitzicht over de stad en de achterliggende vulkaan; die toepasselijk in wolkensluiers gehuld was. Via de Puncak pas zijn we vervolgens naar Bandung gereden: hier was ons prachtig uitzicht over Bogor en de theevelden beloofd maar helaas lag de hele omgeving langs de route in de wolken... Zicht: 50 meter! Nouja, die beelden Googlen we wel!

In Bandung hebben we de Hollandse art-deco hotels, zoals het Savoy, en de universiteit van Bandung (er studeren hier meer dan 600.000 studenten!!) bezocht, maar aangezien dat het wel was qua bezienswaardigheden in Bandung besloten we Oost-Java te laten voor was het is en de grote treinreis naar het westen te maken...next: Yogyakarta! En die treinreis was vet! Prachtige passen, dwars door de reisvelden, bergen, steden: het blijft ongelofelijk hoe veel je van Azië te zien krijgt vanuit de trein: het blijft mijn favoriete vervoersmiddel! Hier in Yogyakarta aangekomen ben ik een dagje ontzettend ziek geweest, waarschijnlijk iets verkeerds gegeten maar ik had in ieder geval koorts, hoofdpijn en last van mijn buik (ik ben inmiddels flink verrot van binnen). Jos is toen de stad in gegaan en heeft o.a. het Kraton en het Hollandse fort Vredeburg bezocht, maar verder heeft hij mij heerlijk vertroeteld hoor (ik kan geen banaan meer zien:p)... Ook zij we naar Kota Gede, het zilversmeden dorp geweest en hebben daar ook een zilverwerkfabriek gezien. Vanochtend dus vroeg op voor de tempels en nu, 's avonds 8 uur, zitten we de wachten op de trein: we nemen vanavond om 23.30 de trein naar Malang... Ja, richting de Bromo vulkaan dus!! Xxx

Lopende satéstokjes in Singapore

Hallo Holland, hier Bandung!

Er is sinds mijn laatste blog alweer een heleboel gebeurd! Eigenlijk zit ik nu al 3 dagen met Jos in Indonesië en hebben we het immens vieze Jakarta, de theevelden en sawa's van Bogor en de Hollandse art-deco gebouwen in Bandung al gezien, maar aangezien ik nog geen blog heb geschreven over Singapore ga ik dat toch eerst doen:

Afgelopen zaterdag heb ik samen met twee meiden die ik in Melaka heb leren kennen de bus naar Singapore genomen: was wel lachen, want het was een "super VIP" dus we hadden gigantische stoelen (26 zitplaatsen) en toen de enige andere 3 passagiers halverwege uitstapten hadden we de hele bus voor ons zelf...PARTY! Mijn verwachting van Singapore was een hele schone stad met ontzettend veel regels en een zeer strenge handhaving daarvan... Dat was het ook, maar op een hele goede manier. Singapore is inderdaad ontzettend schoon (je hebt het gevoel dat je overal van de grond kunt eten), is hypermodern, heeft prachtige architectuur (een perfecte combi van oud & nieuw maar vooral: futuristische hoogbouw) en alles is erg goed geregeld... Verder is de stad eigenlijk een soort van pretpark. Daarentegen was het wel echt heel erg duur: dat was wel een domper voor een arme backpacker als ik. Het leuke is dat er wel alsnog meer dan genoeg leuke dingen te doen zijn hoor! Zo ben ik met een meisje uit Australië en een jongen uit Zweden waar ik deze dagen mee opgetrokken ben naar de 71ste verdieping van het Swiss hotel gegaan, met magnifiek uitzicht over de stad, hebben we de lasershow bij Marina Bay Sands hotel gezien, hebben we de openluchtvoorstellingen van "the theaters on the Bay" bijgewoond, een andere watershow gezien, ben ik na 6 uur naar het National Museum geweest en gewoon heel veel gezien door gewoon rond te lopen. Allemaal hartstikke gratis, dus dat was mooi meegenomen... Wat wel veel heeft gekost maar het hartstikke waard was, was het uitgaan bij 'Clarke Quay", wat we dan ook 2 avonden hebben gedaan.

Iets anders wat ook heel leuk was om mee te maken, was het Hindoe festival (ben de naam vergeten) dat Tracy en ik op dinsdag hebben meegemaakt in Little India, waar ons hostel ook zat. Het principe snapte ik niet helemaal, maar het kwam neer op straten vol met mensen in prachtige sari's en andere Indiase kledij en allemaal kleine processies met als hoogtepunt daarvan een aantal mannen die fungeerden als levende satéstokjes of speldenkussens of voodoopopjes of whatever. Hoe dan ook: ze waren vol gestoken met tientallen ijzeren pinnen die een soort stellage boven hun hoofd ondersteunden. Dat lijkt op zich al pijnlijk genoeg, maar dan dansten en draaiden ze vervolgens ook nog eens ontzettend wild rond op trommelmuziek. Geen zorgen, deze helden zijn in 'trans' en voelen dus geen pijn! Ik hoop het van harte voor ze! Voor wie dit niet gelooft: foto's volgen nog.

De volgende dag vroeg in de ochtend richting het vliegveld gegaan, bestemming: Indonesië! Het was natuurlijk geweldig om Jos weer te zien na 3 maanden, we zijn helemaal klaar om Java samen te gaan veroveren! Binnenkort volgt de volgende update, morgenochtend nemen we de trein naar Yogyakarta!!

Selamat tinggal!

Thuis in Melaka

Ik ben nu een paar dagen in Melaka en heb het echt ontzettend naar mijn zin!! Melaka ligt maar 150 km (of zoiets) ten zuiden van Kuala Lumpur, maar het was toch een hele toer om er te komen. Niet dat dat me uitmaakt, want heb onderweg alweer een heleboel fantastische mensen ontmoet.

Melaka zelf is echt een plaatje: op zich niet zo gek, want volgens mij is het hele stadscentrum een 'World Heritage Site' van UNESCO. Mijn hostel, 'Jalan Jalan Guest House', ook. Het zit echt vol met super gezellige jonge mensen, is heel leuk ingericht met een leuke woonkamer waar iedereen lekker zit te socializen, thee te drinken of films te kijken, de dorms/kamers zijn heel mooi en er is binnentuin waar iedereen gezellig de was doet en waar de semi-openlucht wc's en douches zijn. Het is allemaal echt heel leuk en persoonlijk en ik heb al behoorlijk wat vrienden gemaakt, waaronder Mags uit Belgie, Kirstie uit Duitsland, Junkie uit Maleisië zelf, Fredrick uit Duitsland, verschillende dudes uit Canada, Finland, Denemarken enz. Ook heb ik een over enthousiaste meid uit Singapore ontmoet die me uitgenodigd heeft om bij haar te komen eten als ik daar ben: nou, daar zeg ik geen nee tegen! Het is een beetje moeilijk uit te leggen, maar ik vind eigenlijk wel dat dit Guesthouse gewoon heel erg een groot studentenhuis vibeheeft... Heel erg gezellig dus, voel me hier thuis.

Vandaag heb ik eindelijk (ondanks dat ik hier al verschillende dagen ben, samen met Mags, de grootste toeristische dingen gedaan, waaronder ''het Stadhuys'' bezoeken, the Dutch Graveyard, Sint Paul's Church: het hele stadje zit nog vol met Nederlandse invloeden: het VOCteken vliegt je om de oren en Dutch square is een plaatje, foto's volgen nog! Wat ik hier verder veel doe is eten, eten en nog meer eten (komt door al die markten), een beetje rondcruisen op m'n fietsje, zwemmen, sporten in de gym (onder coaching van Mr.Melaka/Mr.Malaysia/Mr.World/Mr.Universe....jajajajaja) en chillen in het hostel. Alan, de hosteldude/receptionist/schoonmaker/securityman die zijn bureau midden in de woonkamer heeft, lijkt volgens anderen een beetje op Voldemort maar is echt super aardig: foto's volgen ook nog, haha.

In principe zou ik morgen naar Singapore gaan, maar ben door de anderen overgehaald nog een dagje te blijven omdat de vrijdagavondmarkt zo geweldig zou zijn...En daarbij, het is hier gewoon zo heerlijk relaxt!! Nu pak ik dus zaterdag, samen met een Duits meisje, at last de bus naar Singapore!

Heb me net ingecheckt voor mijn vlucht Singapore-Jakarta met AirAsia...Indonesië komt zo dichtbij: kan niet wachten!!!

xxxx

P.S. Kan me niet herinneren of ik het al verteld had, maar in Penang moest ik naar de dokter voor een ontsteking aan mijn grote teen (waar ik echt al een maand last van had), was al eerder naar de dokter geweest maar het had niet geholpen... Nu is mijn teennagel er dus een groot stuk afgehaald: echt een heel bizar verhaal. Laat ik het erbij houden dat ik de dokter er ternauwernood van weerhouden heb mijn andere grote teennagel er ook af te halen: hij stak de spuit er al bijna in...? Hoe dan ook, het gaat weer helemaal goed met mijn teen, ik kan weer schoenen aan, de wond is geheeld en als alles goed gaat is over 3 maanden mijn nagel weer helemaal goed gegroeid.

Kuala Lumpur

Hola chiquitas!

Het blijft raar hoe snel 1 weekje voorbij kan vliegen... Heb Rozemarijn gisteren uitgezwaaid (ze is nu onderhand alweer een aantal uur thuis) na een super leuke week samen op Pulau Penang en in Kuala Lumpur.

Penang was echt ontzettend leuk. Zo hebben we o.a. Fort Cornwallis bezocht, de Town Hall en City Hall bekeken, een stadstour per fiets gedaan, gezwommen bij een luxe hotel met infinitypool boven op het dak, een veel, veel te lang en bergachtigstuk naar Batu Ferringhi (een strand) gefietst, maar bovenal ontzettend leuk Chinees Nieuwjaar gevierd. Compleet met acrobaten, trommels, tempelrituelen, Chinese draken, heel veel wierook (waarvan de grootste 'stokken' zo dik als dunne boomstammen en zo lang als een mens: mijn ogen!! :'() en natuurlijk vuurwerk, vuurwerk en nog eens vuurwerk. Wij zelf hebben ook meegedaan in zo'n tempelritueel en ik heb wierook opgestoken voor jullie allemaal! (Haha dat kan, want je kreeg een heel bosje wierook (waar ook wat aparte inzaten voor de bijzonderste wensen), dus anders dan in de kerk waar je 1 kaarsje per persoon op mag steken, heb ik gelijk iedereen een mooi 2012 (jaar van de draak) vol geluk, liefde en voorspoed geschonken... Dus dat komt wel goed jongens!

Na een aantal dagen zijn we overgestoken naar het vasteland (die boottocht was een ervaring: vechten voor je leven om erop te komen, we werden er op gestauwd als vee met behulp van dwanghekken en brullende politiemannen) en hebben we de nachttrein naar Kuala Lumpur genomen, wat natuurlijk ook een hele beleving is. In Kuala Lumpur hadden we (niet verrassend) weer een hostel in Chinatown, recht tegenover een reggaebar waar je zo'n beetje elke avond uit kon en lekker kon eten en drinken.

Verder hebben we in Kuala Lumpur ook weer heel veel gezien en gedaan (vooral veel gelopen, het lijkt een grote stad maar eigenlijk is het hele centrum wel te lopen), zo hebben we een stadstoer gelopen, uiteraard de Petronas towers bekeken, zijn we KL tower op geweest (die hoge televisie mast met die bol erop, zie plaatje boven), hebben we geshopt en in een heel luxe hotel illegaal bij het zwembad gehangen: ''Yeah....euhm...room 524!''. Ook hebben we een dagje in de jungle buiten de stad een trek gelopen, waaronder een stuk over de Canopy Walkway, een hangbrug, dat was echt vet. Daarbij hebben we eigenlijk nog veel meer gezien en gedaan maar dat is te veel om op te noemen.

Nu is er trouwens een enorm festival aan de gang in de stad, overal optredens met trommels en vuurwerk, best wel een gezellige boel dus: Roos, misschien heb jij het nog gezien vanuit het vliegtuig, want het begon om 12 uur.. ;)

Morgen ga ik naar Melaka, dat is een oude stad aan de kust, beroemd om zijn kleurrijke geschiedenis (is ook nog een tijdje gekoloniseerd door de Nederlanders), maar twee uurtjes met de bus vanaf hier!

Roosje, heb was super gezellig, echt een ongelofelijk leuke week! Succes met je studie thuis, spreek je snel weer! (En mail maar als je nog een weekje langs wilt komen over een maand haha!)

Doei, tot de volgende update!

P.S. Bart en Oma's: jullie kunnen over 2 weken weer een brief op de mat verwachten! xxx

Eilandhoppen

Selamat pagi!

En we zijn in Maleisië ! Nadat mijn Thaise kant van mijn 'grote' eilandhopavontuur iets korter duurde dan verwacht, ben ik een paar dagen geleden per boot over zee de grens overgestoken van Thailand naar Pulau Langkawi, een eiland vlak voor de Maleisische kust... En het is meteen al...anders. Qua natuur minder mooi dan de Thaise eilanden waar ik ben geweest, maar ook de dorpjes zijn minder leuk.

Ko Muk, mijn eerste stop (nog in Thailand) was absoluut geweldig: piepklein en gezellig, met prachtige stranden en natuur. Heb daar bij ''Mookies'' een nachtje in een tentje midden in de jungle geslapen en het was op z'n zachts gezegd 'n interessante ervaring. De apen renden om de tent heen, er vlogen vleermuizen zo groot als de lengte van mijn arm (ik was gewaarschuwd, die blijken mensen aan te vallen en te bijten) en ik zat blijkbaar in de habitat van een of andere varaan (of een gemuteerde leguaan, of een 'dragon' of hoe ze zo'n beest hier noemen): hoe dan ook, dat beest was 1,5 meter lang en rende echt gigantisch hard. De eerste keer dat ik 'm zag (de eerste keer dat ik op dat pad liep, helemaal alleen, met m'n rugzak) zag en hoorde ik 'm vooral keihard wegrennen. De tweede en gelukkig laatste keer dat ik 'm zag, kwam ie keihard uit de bosjes gestoven en rende in volle vaart op me af. Mijn instinct om keihard weg te rennen werd overwonnen door het instinct om dat beest vooral in de gaten te blijven houden, dus bevroor waar ik stond. En precies op 't moment dat ik dat deed, deed hij het gelukkig ook op zo'n 3 meter afstand. Ik wist wat me te doen stond en als trouwe toerist begon ik heel zachtjes, heel langzaam mijn mobiel uit mijn zak te halen om een foto te maken *GEHEUGEN VOL. VERWIJDER ITEMS OM...* En toen rende die gelukkig alsnog weg (de andere kant op). Sorry jongens, kan jullie dus niet verblijden met een foto, maar het was een doodsgriezelig beest!

De tijd op Ko Muk was echt geweldig (heb ook nog op andere plekken geslapen hoor), heb gezeekayaked, gesnorkeld, grotten bezocht en geyoga-ed op het strand. Helaasss, want wat ik dus NIET wist, hadden ze geen pinautomaten op het eiland en het was onmogelijk om geld te krijgen bij bijvoorbeeld hotels... Dus ik moest wel weg, en snel ook, want de boot naar het volgende eiland was vrij duur. Hoe dan ook: Ko Lipe en de andere Tarutao eilanden moest ik overslaan, want ik had er gewoon geen geld voor.

Straightnaar Pulau Langkawi was het dus...En dit eiland viel in eerste instantie heel erg tegen, maar nu ik er een paar dagen bent begint het wel steeds leuker te worden. Er zijn hier (afgezien van een dure kabelbaan) niet echt toeristische attracties, de zee zit vol met kwallen, het strand is idioot vol en druk met auto's en scooters die erover heen rijden, waterscooters, speedboten etc. (het mist gewoon dat Robison Crusoe gevoel dat je bij al die mooie Thaise strandjes vind) en het binnenland is niet veel bijzonders, dus ik tour gewoon wat over het eiland, shop wat in het dorpje, plan de rest van de reis (heb al heel veel over Indonesië gelezen: heb er zoooo'n zin in) en bovenal: chill met mensen die ik hier leer kennen, die behoorlijk relaxed zijn. Het overgrote deel zijn Zweden, maar er lopen ook een heleboel lokalen jonge mensen op de uitgaans-scene rond. Dit is een gemiddelde avond: uit eten, wat drinken bij het hostel (ik slaap nu in een dorm voor 5 euro per nacht, inclusief ontbijt :D), de straat oversteken naar een reggae bar met live muziek en een heleboel sisha, rastafiguren, hangtafeltjes en cocktails op het strand: Babylon. Daarna (rond 2 uur) verplaatst iedereen zich per taxi naar Sunba, een danceclub een strand verderop. En als je dan nog niet genoeg hebt gehad, kan je nog naar de Chill Out Bar om daar je roes uit te slapen op het strand. Yeah, ik vermaak me wel.

Nou is er nog een reden dat ik hier waarschijnlijk iets langer rond blijf hangen dan ik normaal zou hebben gedaan, want Roos komt de 20e namelijk naar Maleisië ! Ze komt de 21e aan op Pulau Penang, dat we samen gaan verkennen, en dan daarna door naar Kuala Lumpur! Awesome toch? Heb er zo'n zin in!

Daarna door naar Melaka, een stad met blijkbaar prachtige cultuur en heerlijk eten, dan Singapore en dan de 8e naar Jakarta!

Het diepe zuiden

Nogmaals een gelukkig nieuw jaar dan maar!

Mijn kerst en oud&nieuw waren geweldig, samen met een grote groep een paar dagen in twee bungalows aan de oostkant van Ko Phangan gezeten: ontzettend veel gefeest, op het strand gehangen, aan beachvolleybal gedaan, gegeten en natuurlijk gewoon lol gehad. Oh ja...en ook heel veel stormachtig weer, maar dat mocht de pret niet drukken. (Gewoon keihard de orkaan trotseren door in je bikini de zee in te rennen: als je de striemende regen even wegdenkt: echt ongelofelijk hoge golven die voor behoorlijk wat lol zorgden!!) Met oudjaarsnacht tot zonsopgang gefeest, onder andere tijdens de legendarische Full Moon Party... Zal niet te veel op de details blijven hangen, maar het was in ieder geval in alle opzichten een onvergetelijke ervaring. Laat ik erbij houden dat ik nog nooit zo veel verloren slippers (duizenden, geen grap), bewusteloze mensen en emmers drank heb gezien. Maar wat wil je ook met een strandfeest met 40,000 mensen? Het vuurwerk was trouwens echt prachtig, al is er wel een hectare jungle door af gefikt geloof ik.

Jullie hebben toch zoiets als Sonja Bakker om af te vallen? Ik had deze kerst en oud&nieuw Ine Bakker om aan te komen. Serieus, mijn maag is volgens mij twee keer de omvang wat het was voor de kerst. Hahaha, Ine's nooit tevreden gestelde maag heeft er tijdens de kerst voor gezorgd dat die van mij volgens mij twee keer in omvang gegroeid is!! Niet dat mijn plotselinge meereizende eetpatroon erg is, want ik ben nu in Trang, in het diepe zuiden van Thailand. Als je hier iets kunt doen, dan is het lekker eten, eten en nog meer eten op de ochtend-, dag-, middag-, en nachtmarkten. En ja, ik heb sprinkhaan geprobeerd! En ja, dat kostte me al m'n doorzettingsvermogen. Toen het Canadese meisje waar ik mee op die markt was zich ook aan de larven en een ander soort dikke worm waagde, ben ik kokhalzend afgehaakt. Verder is het eten echt overheerlijk: naast de gebruikelijke maar nooit tegenvallende Pad Taien Pak Hong hebben zie hier ook een andere lokale specialiteiten: een gerecht met noedels dat zoiets als ''khanom jiin'' heet, en ''muu yaang'' dat is gebraden varkensvlees in een hele zoete saus. Als je hier koffie bestelt in een van de cafés, waar het hier van barst, krijg je een liter ''kopii'', wat nog behoorlijk goed te drinken is ook. Verder zijn de Thai ontzettende zoetekauwen. Overal wordt suiker in gedaan, ze zijn gek op ijsjes, mierzoete sieroopjes en ander snoepgoed, als je hier over de avondmarkt loopt, doen de walmen verdampte suiker behoorlijk vaak aan onze Hollandse kermissen denken: de suikerspinnen en popcorn kraam en snoepkraamgeuren, snappen jullie dan wat ik bedoel? Ze hebben hier zelfs een soort van oliebolletjes: kan je nagaan hoe blij ik was!

Mijn reis hier naar Trang was trouwens onvergetelijk, zowel de boot vanaf Ko Phangan, als de busrit die erop volgde, als de treinreis van 4 uur vanuit Surat Thani naar Trang. Echt waar, die trein leek regelrecht uit het Spoorwegmuseum weg gereden te zijn en het beste was: nergens geen toerist te bekennen. Deze regio wordt namelijk over het algemeen door toeristen over het hoofd gezien, wat jammer is want Trang en de eilanden zijn echt plaatjes. Door het beperkte toerisme moet zeggen dat ik voor het eerst in een paar weken het echte Thailand weer te zien krijg. Twee bewijzen: 1. De prijzen zijn ineens weer normaal. 2. De mensen zijn weer oprecht aardig. Ik was het behoorlijk zat afgesnauwd te worden en idioot hoge prijzen te moeten betalen voor de meest simpele dingen. Begon me even af te vragen waarom Thailand ook alweer het 'land van de glimlach' genoemd wordt, maar na het door toeristen geterroriseerde Ko Phangan snap ik die houding natuurlijk wel.

Morgen begint mijn grote eilandhopavontuur: van Ko Muk hier voor de kust, per boot nog dieper naar het zuiden: Ko Lipe, mijn laatste stop in Thailand. Per boot vertrek ik dan naar Pulau Langkawi, in Maleisië! Ik ga niet over land omdat het grensgebied Maleisië-Thailand een negatief reisadvies kent door onlusten m.b.t. spanningen met een Moslim-minderheid in de regio.

Meer goed nieuws, vandaag mijn vliegtickets van Singapore naar Jakarta op de 8 februari geboekt dus dan zie ik Jossie weer en gaan we samen Indonesië ontdekken!! Dan op 7 maart vanaf Bali terug naar Bangkok om van daaruit ook Laos nog onveilig te gaan maken...Mijn 2012 kan nu al niet meer stuk!!

?? ????! (Dat betekent tot sprekens volgens de barjongen!)

Bellen blazen op 30 meter diepte

''Okay, everybody ready?''

Iedereen schreeuwt opgewonden 'Ja!' en geeft het okteken door zijn wijsvinger tegen de duim te houden en de hand boven het water uit te steken. De instructeur grijnst en stopt zijn regulator in de mond, waardoor zijn ''Lets go down!!'' nogal vervormt klinkt. Ik stop mijn regulator in m'n mond, laat alle lucht uit mijn BCDjacket lopen en zink met behulp van mijn 3.2 kilo aan gewichten langzaam naar beneden. Ik hou me vast aan de lijn, omdat je bij het dalen onder water nogal snel gedesoriënteerd raakt. Zoiets begrijp je niet, totdat je het zelf mee maakt. Langzaam wordt het wateroppervlakte vager, terwijl de bodem een onzichtbaar in de donkere diepte ligt. En je daalt, wordt het donkerder en donkerder. Je daalt nog steeds verder. Ondertussen moet je de druk van je oorholtes blijven halen, door te slikken en je neus dicht te knijpen terwijl je eruit ademt: dit omdat lucht compacter wordt naarmate je dieper gaat en dat voel je in de luchtholtes (zoals in de ruimte achter je trommelvlies) in je hoofd. Ik daal extra langzaam omdat ik een lichte vorm van verkoudheid heb, waardoor dat 'equalizen' moeilijker gaat en ik opeens de enige zichtbare duiker in de buurt ben...zo'n rare ervaring: ik zweef in het 'niets'. Nog steeds dieper... en dan zit je opeens op 30 meter diepte met je kont op de loop van het kanon van een 50 meter lang fregat uit de 2e wereldoorlog! Letterlijk! Kan het nog vetter?

Uiteindelijk heb ik toch mijn PADI open water en SSI advanced open water duik certificaten gehaald: het was zo'n onvergetelijke ervaring! Wat een adrenalinekicks heb ik de afgelopen 6 dagen gehad zeg!! Vooral de cursus voor gevorderden had hele bijzondere duiken: een nachtduik, nou zou je zeggen, je ziet 's nachts toch niets? Dat dacht ik ook, maar we kregen enorme zaklampen en hebben heel veel gezien: roggen, fluoriserende deeltjes in het water, murray's, pufferfish en nog veel meer. Maar het allervetse van die duik was nog wel het boven komen, je kop uit een oceaan van inktzwart water steken en het eerste wat je ziet is een sterrenhemel zoals je hem nog nooit gezien hebt: zo mooi betoverend prachtig. Ik was één lopend blok adrenaline na die duik en met mij alle anderen die mee waren geweest! Allen (inclusief de instructeur) schreeuwden het uit van plezier zodra ze boven kwamen en dat duurde eigenlijk nog tot ver nadat we de boot opgeklommen waren... De diepe duik (30 meter) en de wrakduik waren ook ontzettend cool: die boot was zo spookyen interessant...Nog een heel assortiment aan andere 'specialiteiten'duiken gedaan, de één nog vetter dan de andere.

Ik heb echt ontzettend veel lol gehad met de instructeurs Sarah (een Ierse met een curieus gevoel voor humor, wel echt heel aardig (ben er nog niet uit of ze nou ADHD had of gewoon heel veel energie), en Nick (een Engelsman: hij ziet eruit als een knuffelbeer en wordt door iedereen Bear genoemd wordt). Ook de anderen die de cursus met me deden waren heel aardig: 2 Franse jongens, een Engels koppel, een Zweeds meisje en m'n buddy (met wie je onder water in koppels samenwerkt): een jongen uit Hamburg, Chris. Een paar avonden met ze uit geweest maar bovenal tijdens het duiken gewoon heel veel lol gehad. De reden dat iedereen doorging met zijn gevorderde cursus was eigenlijk de grootste motivatie om het ook te gaan doen voor mij... Al had ik achteraf die duiken nooit, nooit willen missen!!

Ben nu een plan aan het maken voor na de kerst, is heel leuk om te doen: moet een paar weken onder een steen gaan leven als ik wil compenseren voor al dat geld dat ik de afgelopen dagen over de balk heb gesmeten (420 euro in 5 dagen...tja), anders ben ik over een maand thuis....En dat willen we natuurlijk niet!

Overmorgen vertrek ik naar Ko Phangan, om daar samen met een meisje (Ine uit Utrecht) dat ik in Bangkok ontmoet heb kerst te gaan vieren! Ja, het eiland met die legendarische Full Moon Parties ja. Kan niet wachten!!

Voor iedereen die dit leest:
EEN HELE FIJNE KERST EN EEN HEEL MOOI, GEZOND EN GELUKKIG 2012!!! Fijne kerstvakantie, ik zie jullie weer in het nieuwe jaar!

Heel veel liefs van Sara!